İnsanlar çoğu kez (belki de) farkında olmadan kendilerini soyutlar, yalnız kalmaya iterler... Bencillik alır gider başını. Kişiler kendisinin o konuda daha iyi bildiğini, yapabileceğini, yazabileceğini, konuşabileceğini zannederler. Aslında daha acemidirler. Acınacak haldedirler. Yeni ehliyet almış bir şoför ilk bir ay dikkatli araba kullanır. Asıl tehlike bu bir, bilemedin iki aydan sonra başlar aslında. Kendine güveni artan, artık iyi bir şoför olduğunu sanan kişi (aşırı güvenle) daha dikkatsiz olmaya başlar. Büyük, ağır yaralanmalı, hatta ölümle neticelenen kazalar işte bu dönemde olur. (Almanya da yeni ehliyet alan gençler ilk iki yıl tecrübeli sürücüler kontrolünde araba kullanırlar. Buna karşılık kişinin sigortası daha düşüktür. Aksi halde sigorta yaklaşık üç misli daha yüksektir.) İnsanları, insandan soğutan en önemli nedenlerdendir bencillik... Birine ne kadar çok değer verirseniz, kişiyi o denli bencilleştirirsiniz aslında. Kişi kendisinin vazgeçilmez, bir o kadar değerli, üstün nitelikli olduğunu sanır. (Burnu havadadır.) Çocuk gibi şımarır, peşinden koşturma huyu başlar. Yeri gelir hakarete varan sözler söyler. Bu aşamada ya Siz ‚Melek’ olmanız gerekir veya ’yeter be’ diyerek uzaklaştırırsınız kendinizi. Belki de Siz onu hak ettiğinden fazla yükselttiniz. Belki de Siz onun için şimdi çukurdasınız. Kişinin yaptığı, yapacağı her davranış O’nun kendi karakterini gösterir... Unutma! Ne kadar yetenekli, ne kadar makamın yüksekte olsa, her zaman senin yerini alacak birileri çıkacaktır hayatta... Siz bulunmaz Hint(Bursa) kumaşı mısınız? SABAHIN HABERCİSİ... Kümesin horozu o kadar hastaymış ki bütün tavuklar onun ertesi gün öteceğini tahmin etmiyorlarmış. Tüm tavuklar “efendi horoz”un öterek güneşi çağırmayacağını, onun içinde sabahın olmayacağını düşünüyorlarmış. Umutsuzluk içerisinde kara-kara düşünüyorlarmış. Anlaşıldığı gibi hepsi de güneşin, horozun ötüşüyle doğduğuna, doğacağına inanıyorlarmış. Ertesi gün güneş tavukların bu boş inançlarını ortadan kaldırmış... Horoz çok hasta, güçsüz, ötemez olduğu halde güneş doğmuş. Ve gün olağan akışı ile devam etmiş. (İran klasiği bir masal - Abdülbaha) ‘Ne oldum değil, ne olacağım diyenlere’, Saygılarımla