Sınavın yaklaştığı bu günlerde aşağıdaki gerçekleri dikkatlice okumanızı tavsiye ediyorum. Yaşamla ve çocuklarımızla ilgili kabul etmemiz gereken gerçekler var. Bu gerçeklerin farkına varıp onların varlığını kabul ederek düşünürsek çocuklarımızla ilişkimiz daha verimli olur. Kabul etmemiz gereken gerçekler olarak şunları görüyorum: 1- Yaşamın içinde değişik biçimlerde gizli ya da açık sınavlar var ve olmaya devam edecek. Çevrelerinde, sınavlar çocuklara yapılan bir haksızlıkmış gibi bir tavır içinde konuşmak, onların şevkini kırmaktan başka işe yaramaz. 2- Çok çalışmak verimli çalışmak demek değildir; önemli olan verimli çalışmaktır. Çocuklara, çok çalış, demek ve bunu sürekli tekrar etmek çalışma şevkini azaltır ve verimliliği düşürür. 3- Baskı çocuğunuzun verimli çalışmasını sağlamaz. ‘Ne kadar çok baskı yaparsam çocuk o kadar çok çalışır ve o kadar çok öğrenir,’ düşüncesinin bilimsel temeli yoktur; yanlış̧ ve zararlıdır. 4- Çocuktan, şimdiye kadar oluşturduğundan farklı bir kimliğe bürünmesini beklemek- konuşkan aktif birinin sessiz sakin biri olması gibi-gerçekçi değildir; ana babanın bu tavır, onun var olan güvenini ve gücünü erozyona uğratır. 5- Kişilerin doğuştan getirdikleri zihinsel, görsel ve işitsel yatkınlıkları farklıdır. Çocuğunuzun yeteneğinin türünü ve kapasitesini değiştiremezsiniz ama mevcut yeteneğini daha verimli kullanmasına olanak sağlayabilirsiniz. 6- Çocuğunuzun arkadaşları, sosyal çevresi, onun yaşamının bir parçasıdır ve siz istediniz diye birdenbire değişmeyecektir. Onu arkadaşlarından kopmaya zorlamak hem sizden hem de derslerden soğutur.