“Bugünlerde gençler kontrolden çıkmış durumda. Kaba bir şekilde yemek yiyorlar. Yetişkinlere karşı saygısızlar. Ebeveynlerine karşı çıkıyorlar ve öğretmenleri sinirlendiriyorlar.” “Günümüzün gençleri öyle umursamaz ki ileride ülke yönetimini ele alacaklarını düşündükçe umutsuzluğa kapılıyorum. Bizlere, büyüklere karşı saygılı olmayı, ağırbaşlı davranmayı öğretmişlerdi. Şimdiki gençler kurallara boş veriyorlar. Çok duyarsızlar ve beklemesini bilmiyorlar.” Geçen hafta içinde yaptığım seminerlerde kuşaklar arası farklılıklara ve yeni nesli anlamaya yönelik kodları verdim. Günümüz eğitim öğretim çalışmalarında özellikle son kuşaklarda farklı eğitim öğretim metotları kullanılması zorunluluk haline gelmiştir. Aynı şekilde anne ve babalarda bilgilerini güncellemeli, kendi çocukluk ve öğrencilik yıllarını bir kenara koymaları gerekmektedir. X kuşağı için verilen tarih aralığı 1965-1979 yılları arası Y Kuşağı için verilen tarih aralığı 1980-1999 yılları arasıdır Z Kuşağı için verilen tarih aralığı 2000-2021 yılları arasıdır Bugün Z kuşağını inceleyelim Teknoloji, teknoloji, teknoloji… Sanki doğarken teknoloji ile doğdular, çok kolay teknolojiye adapte olmaktadırlar. Aileler, özellikle de anneler kendilerini çocukların hayatlarında pek çok alanı düzenlemekten sorumlu hissediyor. Dikkat süreleri kısa ama aynı anda birden çok haşır neşir olabilir. Alternatif eğitim… Teknoloji ile iç içe tersine dönmüş sınıflar ya da ekolojik doğal ve teknolojiden uzak eğitim ortamları… Şu anki klasik eğitim ortamları onların ihtiyaçlarına cevap vermekte zorlanıyor. Proje –bazlı konular, ödevler, temalar ile öğrenme süreci keyifli hale gelebilir, nasıl mı? Nasıl bir yönetici ve ekibi bir sunuma hazırlanır, bu nesil de öğrenmek istediği konuyu aşama aşama araştırarak ve bilgiyi oluşturarak, sunum yoluyla kendini ifade eder. İnteraktif bir öğrenme ortamı yaratmak önemli. AİLELER NE YAPMALI Aileler gelişen çağa ve teknolojiye çocuklar kadar olmasa da, uyum sağlamaya çalışmalı, çocuklarının isteklerini dinlemelidir. Dinlenmediğini, önemsenmediğini düşünen çocuklar, aile ile olan bağlarını daha zayıf tutabilir. Çocuğu sosyal mecralarda sürekli takip etme, internetine fikrini sormadan kısıtlama getirme, cezalandırma, sert bir dille uyarma gibi davranış biçimlerinden uzak durulmalıdır. Çocukla birlikte, onun keyif alacağı aktiviteler oluşturmaya çalışılmalı, çocuğa zaman ayrılmalıdır. Sorunların çözümünde yetersiz kalınıyorsa, bir uzmandan yardım alınmalıdır. Sorunlar mutlaka olacaktır. Zaten sıfır hata yapan çocuklar beklemek yanlış bir beklenti ve gerekli de kesinlikle değil. Yazıya başlarken 2 söz yazdım. Bunlar neydi diye sorabilirsiniz.  Birincisi Aristoteles’e ait, M.Ö 350’de söylenmiş; ikinci ise M.Ö. 800’de yaşayan Heseiod’a ait. Kısacası dertler tasalar hep var gençlerle, O yüzden Gençlik, hayattaki bir zaman birimi değildir. O, bir düşünme tarzıdır…