Erken Çocukluk Eğitimi Daire Başkanı Tuncay Morkoç hocamız Güney Kore ziyaretinde tespit ettiği eğitimsel farklılıkları sizlerle paylaşmak istiyorum. Okul öncesi zorunlu değil ancak 2 yaşındaki çocukların okullaşma oranı 86, 3-5 yas 90 üzeri. Bizde 3 yaş 12,4 oranında, 4 yas 38, brüt 5 yaş ise 84 Çocukların 75’i özel okullarda. Bizde bu oran 12. 2 yıl ve daha üzeri yükseköğrenim görmüş olanlar bu kurumlarda öğretmenlik yapabiliyor. Bizde atanmak için 4 yıllık fakülte şartı var. 4- Okullarında, Sayın Bakanımızın vizyon belgesinde açıkladığı atölyeler mevcut. (Bilim alanı, doğayı kesif alanı, sosyal ve kültürel alan, sağlık ve güvenlik alanı, estetik alan, ahşap ürünler alanı vb. 13 farklı alan) Bizdeki ilgi köseleri bu uygulamanın minyatürü 5- Okul binaları çok katlı ancak bahçeler bir o kadar işlevsel kullanılıyor. Diğer eğitim kademelerinde daha da yaygın olan her alanda eğitim/duvarsız sınıf uygulamalarını başarılı şekilde yürütüyorlar. 6-Aileler bu eğitimin ayrılmaz parçası ve çocukları ile birlikte belli zamanlarda eğitim etkinliklerine yüksek orada katılım sağlıyor. 7- 13 farklı alanın (atölyenin) olduğu bir okulda kalemler, boyalar, silgiler, türlü kağıtlar, tutkallar, makaslarla dolu bir alan göremedim. 8- Alanları kaplayan süslü dolaplar yerine, işlevsel masalar, köşeler, zengin icerik sunan her türden ahşap bloklar, tuğlalar, legolar gördüm. Araba üreten bu ülkenin okulunda oyuncak arabaya hiç rastlamadım. Oyuncak bebeği de sadece bebek bezleme eğitiminde gördüm. 9- Boyama kitabı bize özgü olsa gerek. Sınırlandırılmış alanları boyama, eşleştirme, çizme, işaretleme gibi faaliyetleri içeren tek bir materyal görmedim. (Bunları Bakan Beyin iyi örnek olarak verdiği Singapur’da da görmedim) 10- Bizdeki en önemli eksikliklerden biri olan bir grup çocukla ilgilenen birden fazla personel gördüm. 11-Devlet okullarında bizde olduğu gibi 5 saatlik eğitimler mevcut. Ancak hem devlet hem özel kurumlar isteğe bağlı olarak bizdeki kulüp gibi hizmet veriyor. Bizden farkları bu faaliyetler kadın istihdamı ile doğrudan ilgili olarak gece 22’ye kadar devam edebiliyor. 12- Devlet okulların günlük harcamalarını sistem üzerinden ayrıntılı biçimde günlük olarak görebiliyor. 13- Ve bir daha anladım ki; en iyi binaları tasarlayabilir, en iyi şekilde donatabilir, en son teknolojiyi getirebilir, en iyi programı geliştirip en iyi kitapları ve materyalleri üretebiliriz ki bu konularda çok da iyi durumda sayılırız. Ancak hedeflenen başarıya ulaşmak için başat rol öğretmenindir. Tüm çıktı kaliteniz öğretmen kadar olacaktır. Görüldüğü gibi Güney Kore’nin dünyanın sayılı eğitim sistemlerinden birine sahip olmasının altında bu uygulamalar yatmakta. Ayrıca benimde altını çizmek istediğim dört başlık var ki kendi eğitim sistemimizde bunlara sahip çıkmamız gerekiyor “Demokratikleşme, özerklik, yerelleştirme ve küreselleşme”