Türkiye'nin siyasi arenasında, kadın siyasetçilere yönelik şiddetin yanı sıra, bir başka önemli sorun da siyasetteki erkekleşme ve kadınların erkek gibi davranmaya zorlanmasıdır. Siyaset sahnesindeki bu tür baskılar ve cinsiyetçi normlar, kadınların demokratik katılımını sınırlayan ve toplumsal cinsiyet eşitliğine zarar veren bir ortam oluşturmaktadır. Siyaset sahnesindeki kadınlar, sıklıkla cinsiyetleri nedeniyle ayrımcılığa ve şiddete maruz kalıyorlar. Bu şiddet, fiziksel saldırıdan sözlü tacize, itibarlarının zedelenmesinden ailelerine yönelik tehditlere kadar geniş bir yelpazede kendini gösterebiliyor. Özellikle sosyal medya üzerinden yapılan taciz ve tehditler, kadın siyasetçilerin demokratik katılımını engellemeye ve seslerini kısıtlamaya yönelik bir taktik haline gelmiştir. Bu şiddetin temelinde, kadınların siyasetteki varlığının sorgulanması, erkek egemen yapıların devamını sağlama çabaları ve kadınların toplumdaki yerini güçlendirmeye dönük kaygılar yatmaktadır. Toplumsal cinsiyet eşitsizliği ve kadına yönelik ayrımcılığın derin kökleri, siyasetteki kadınların maruz kaldığı şiddetin de altında yatan sebepler arasında yer almaktadır. Bu durum sadece bireysel olarak kadın siyasetçilerin güvenliği ve özgürlüğünü tehdit etmekle kalmaz, aynı zamanda demokratik süreçlerin sağlıklı işlemesini engeller. Kadınların siyasete katılımı ve liderlik rollerinde yer alması, demokrasinin güçlenmesi için hayati öneme sahiptir. Ancak kadınlara yönelik şiddet, bu katılımı engelleyerek demokratik süreçleri zayıflatır. Türkiye'de siyasette kadınlara yönelik şiddetle mücadele etmek, sadece yasal düzenlemelerle değil, aynı zamanda toplumsal farkındalık ve cinsiyet eşitliği konusundaki bilinci artırarak mümkün olacaktır. Kadın siyasetçilere yönelik şiddet ve tacizle mücadele edilmesi, demokratik bir toplumun temel değerlerinden biri olan eşitlik ve adaletin sağlanması için elzemdir. Bu mücadelede, siyasi liderlerin ve toplumun genelindeki her bireyin sorumluluk alması ve kadınların siyaset sahnesinde güvenli ve eşit bir şekilde yer almasını sağlamak için çaba göstermesi gerekmektedir. Siyaset sahnesinde kadınlara yönelik şiddet, demokrasinin kırılgan yanlarından biridir ve bu sorunun çözümü için kararlı bir şekilde hareket etmek zorundayız. Siyasetteki erkekleşme, kadınların siyasi liderlik rollerine yükselmesini engelleyen ve onları sıkça bastıran bir etki yaratır. Kadınlar, erkek egemen bir ortamda, genellikle erkeksi niteliklerin öne çıkarıldığı, rekabetçi ve sert bir atmosferle karşılaşırlar. Kadın siyasetçiler, erkek meslektaşlarına göre daha fazla eleştiriye maruz kalır ve başarıları daha az görünür olabilir. Buna ek olarak, kadın siyasetçiler sıklıkla, "erkek gibi davranmaları" gerektiği yönünde baskı altına alınır. Toplumdaki cinsiyetçi stereotipler, kadınların siyaset sahnesinde "zayıf" veya "duygusal" olarak nitelenmelerine neden olurken, "güçlü" ve "kararlı" olmaları beklenir. Bu durum, kadınların gerçek kimliklerini ve liderlik tarzlarını baskı altına alır ve onları gerçek potansiyellerini ortaya koymaktan alıkoyar. Siyasetteki bu erkekleşme ve cinsiyetçi baskılar, kadın siyasetçilere yönelik şiddetin de bir parçası olabilir. Kadınlar, siyasette daha fazla görünür hale geldikçe, bu durum bazı çevrelerde tehdit olarak algılanabilir ve şiddetle karşılanabilir. Özellikle sosyal medya üzerinden yapılan taciz ve tehditler, kadın siyasetçilerin katılımını ve ifade özgürlüğünü engelleyerek demokratik süreçlere zarar verir. Siyasetteki erkekleşme ve kadınların erkek gibi davranmaya zorlanması, demokratik bir toplum için büyük bir engeldir. Toplumsal cinsiyet eşitliğinin sağlanması ve kadınların siyasi katılımının artırılması, bu sorunların üstesinden gelmek için gereklidir. Kadınların gerçek kimlikleriyle siyaset sahnesinde yer alması, çeşitliliğin ve demokrasinin güçlenmesine katkı sağlar. Bu nedenle, siyasetteki cinsiyetçi normlara ve baskılara karşı mücadele etmek, demokratik bir toplumun olmazsa olmazıdır.