Hep birlikte, el-ele... Gururla, Onurla! Milli Bayramlar, bir ülkenin göğsünde taşıdığı Altın madalyalardır. Dünya’da kaç ülke vardır ki altın madalyalarını Türkiye kadar açık alınla, göğsü kabararak taşısın... kaç ülke vardır ki Bayramlarını saygı duruşu ardından marşını söylesin... hele-hele bu marşın adı ‘İSTİKLAL’ ise... Ulu Önder Mustafa Kemal ATATÜRK’le ne kadar gururlansak, ne kadar onurlansak azdır! 94 yıl geçmiş aradan... birileri bize geçmişimizi unutturmaya çalışsada, ’’Türküm, Doğruyum, Çalışkanım’’ dedirtmesede 780.000 metreKarede doğan her çocuk zamanı geldiğinde, Ata’sını da anacaktır, marşını da söyleyecektir... barış, kardeşlik içerisinde el-ele vererek aynı Ataları gibi. Bu çocuğun etnik yapısı Türk, Kürt olmuş, Laz olmuş, Çerkez, Yörük olmuş farketmez... İnancı Hıristiyan, Yahudi, Bahai, Alevi, Sunni olmuş hiç farketmez. Çünkü onlar kurtuluş savaşını sırt-sırta, omuz-omuza süngü ve kılıçla kaznmışlar. Tüm şehitlerimiz ve gazilerimiz önünde şükranla, minnetle, saygıyla milletçe eğiliyoruz. Zafer Bayramımız hepimize ulusca, huzur, sihhat ve de şu aralar oldukça ihtiyacimiz olan; bariş ve kardeşlik taşimasi dilklerimizle... Savaşlara hayir!!! Saygılarımla