Okulun kurucusu A.S.Neill 1883 yılında İskoçya’da doğmuştur. Edindurg Üniversitesini bitirdikten sonra 15 yıla yakın çeşitli ülke ve okullarda öğretmenlik yapmıştır. Eğitim tarihinde Summerhill Okulunu kurmasıyla tüm dünyada eğitimcilere örnek olmuştur. Okulun çıkış noktasını kapitalist bir toplumun eğilimlerine eleştirel bir gözle bakmış olması olmuştur. Dünyanın mutsuzluktan kurtulabilmesini sağlayacak bir araç oluşturma yolunda Summerhill’ı kurmuştur. 1920’lerde, ‘Eğitimimiz, politikamız ve ekonomimiz Büyük Savaş’a yol açtı; tıbbımız hastalığı ortadan kaldıramadı; dinimiz tefeciliği ve soygunculuğu yok edemedi…’ diye yazmıştır. Summerhill’in Genel Politikası   Çocuklara kendi gelişimlerini sağlayabilecekleri ve ilgilerinin fark edebilecekleri fırsatlar ve imkânlar sağlamak. Summerhill belli özellikleri olan ve belirlenmiş yetenek ve bilgiye sahip gençler meydana getirmeyi hedeflemez. Ancak çocukların kim olduklarını ve ne olmak istediklerini belirleyebildikleri bir ortam oluşturmaya çalışır. Çocuklara kendi amaçlarını gerçekleştirmeleri ve başarı duygularını geliştirmeleri için imkân sağlayıp onları zorunlu değerlendirmelerden özgür bırakmak. Çocuklar, onların öğrenmesi ve akademik başarısıyla ilgili teorilere dayanan yapay başarı standartlarına uyma baskısından uzak olmalıdır. Çocuklara diledikleri kadar oyun oynama özgürlüğü sağlamak. Yaratıcı ve akıllıca düzenlenmiş oyunlar çocukluğun ve gelişimin önemli bir parçasıdır. Kendiliğinden gerçekleşen doğal oyunlar, yetişkinlerce ‘öğrenme’ için yönlendirmemelidir. Çocukların yargıdan ve yetişkin müdahalesinden uzak, her türlü duyguyu yaşamalarına izin vermek. Karar alma aşamasında özgürlük, her zaman risk ve olumsuz sonuçlarla karşılaşma ihtimalini İçerir. Görünüşte can sıkıntısı, stres, sinir, hayal kırıklığı, başarısızlık gibi olumsuz sonuçlar kişisel gelişimin önemli bir parçasını oluşturur. Çocukların, onlara destek olan, ona karşı sorumlu, kendi olma özgürlüğüne sahip ve demokratik süreç içersinde toplum yaşamında değişiklik yapma gücüne sahip oldukları bir toplulukta yaşamalarını sağlamak. Tüm bireyler, içinde yaşadıkları topluluğun onlar tarafından belirlenen değerlerini oluştururlar. Problemler tartışılır ve açıklık, demokrasi ve sosyal hareket aracılığıyla çözümlenir. Topluluğun tüm üyeleri, yaşa bağlı olarak, yetişkinler ve çocuklar bu süreçte eşit durumdadırlar.