Olamaz böyle şey!..  Yine on Şehit, yine tırmalanan tabutlar… Tırnaklarla kazılan mezarlar… Öksüz, yetim kalan çocuklar, ateş düşen ana yürekleri!.. Kor’un düştüğü, cayır-cayır yanan ‚Anaların yürekleri… Ve dişini sıkarken ısırdığı dudağından akan kanı ve acısını hissetmeyen babaların feryatları… İşte bu babalardan birisi de Aslı Kürt(Van-Erciş), fakat kalbi; Altında yaşadığı ay-yıldızlı Bayrak için atan bir baba… Bakın Şehit babası ne diyor: Şehit Anası Günay Sönmez. Antalya Garnizon Komutanı Tuğgeneral Kemal Korkmaz’a sarılarak; “…Kurban olayım komutanım, nasıl kıydılar yavruma. Babası oğlumu çalışarak, alın teri ile okuttu…” derken, baba İlyas Sönmez’in acı dolu, anlamlı sözleri ise kin, öfke, nefret ve intikam ateşi ile yoğrulmuş… Kürt Baba Sönmez; “…PKK’lılar benim vergimle, benim paramla Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde maaş alıyorlar… Dağda da gidip PKK’yla kucaklaşıyorlar. İsrailliler bile iki asker için Filistin’i yerle bir etti. Biz niye oraları, o cani yuvalarını ateşe verip yerle bir etmiyoruz? Biz de Kürt’üz… Fakat kadın, çocuk, asker öldüren cani değiliz…’’ VE BİR TERORİSTİN CÜMLELERİ ’’… Ben dağa çıkarken Türk askeri 20 yaşındaydı… Aradan 20 sene geçti, ben yakalandım Türk askeri hala 20 yaşında fakat ben 45 yaşındayım…’’