İşçi işveren arasındaki en önemli uyuşmazlık konularından birini fazla mesai alacakla oluşturuyor. İşçi mola hakkını kullansa da kullanmasa da fazla mesai, çalışma sürelerinden ara dinlenme süresi düşülerek hesaplanıyor. Ara dinlenme süreleri ise işçinin çalışma süresine göre değişiyor. İş Kanunu’na göre çalışanların ara dinlenme süreleri şöyledir. Ara dinlenme süresi; Dört saat veya daha kısa süreli işlerde 15 dakika, Dört saatten 7,5 saate kadar süreli işlerde 30 dakika, 7.5 saatten fazla süreli işlerde bir saat olarak uygulanıyor. Bu dinlenme süreleri asgari süreler olup, aralıksız verilmesi gerekiyor. Ancak işyerinin bulunduğu bölgedeki iklim, mevsim koşulları, o yerdeki gelenekler ve işin niteliği göz önünde tutularak sözleşmeler ile aralı olarak kullandırılabiliyor. Bir işyerinde işçiler aynı anda veya değişik saatlerde mola verebilir. Ara dinlenmeleri çalışma süresinden sayılmıyor. Dinlenme, işçilerin temel haklarından birini oluşturmaktadır. Gerek yıllık izinde, gerek günlük çalışma sırasında işçinin dinlenme hakkı vardır. Çalışanlar ara dinlenme hakkını ister kullansın ister kullanmasın, iş hukuku bakımından kullanılmış olarak kabul edilir. Örneğin 08:00-20:00 saatleri arasında çalışan işçi için de 07:00-22.00 saatleri arasında çalışan işçi için de fazla mesai davalarında günlük 1.5 saatlik ara dinlenme süresi düşülüyor. İşçinin ara dinlenme hakkını fiilen kullanıp kullanmadığına bakılmıyor.  Yargıtay, bilirkişilerce fazla mesai hesaplaması yapılırken günde 11 saati aşan çalışmalar için 1.5 saatlik ara dinlenme süresinin düşülmesini şart koşuyor. Yargıtay, fazla mesai alacaklarına ilişkin davalarda, çalışma süresine bağlı olarak ara dinlenme süreleri düşülmeden verilen mahkeme kararlarını bozuyor. Bu nedenle çalışanların ara dinlenme haklarını sonuna kadar kullanmaları gerekir.