Bir çift mavi göze tatlı söze aldandım. Adam sandım, insan sandım, sevdim, sevildim sandım. Tekstilde çalışırken tanıştık eşimle. Ailemden göremediğim sevgiyi eşimde bulacağımı düşündüm ailemin karşı çıkmasına rağmen dinlemedim kaçtım. Tek istediğim sevgi saygıydı. Her şey yalan oldu, kaçtık işkence, eziyet, yokluk başladı. Kaçtıktan bir hafta sonra eşimin başka sevgilisi olduğunu öğrendim bütün dünyam yıkıldı. Geri dönemezdim artık çok geçti. Eşim ben yanındayken bile sevgilisini arar konuşurdu, bir bayan olarak düşünün ne kadar aşalayıcı incitici bir durum. Bu şekilde iki yıl geçti, tabi bu arada anne oldum ilk kızımı kucakladım. Eşim bir anda kızımı ve beni ortada bırakıp sevgilisine gitti. Gidecek yerim olmadığı için annesinin yanına sığındım. Üç ay sonra sevgilisiyle arasında ne geçtiyse bıraktı geri geldi. Yeni bir düzen kurmak tekrar aile olabilmek için şehir değiştirdik. Ben işe girdim gece gündüz çalıştım eşim yine evde yan gelip yattı. Bu arada ikinci kızım dünyaya geldi. Tabi biz yine yapamadık annesinin yanına geri dönmek zorunda kaldık. Ben yine işe girdim çalışıyorum eşim yine evde eziyete işkenceye devam. Bu arada dolandırıcılıktan hapse girdi, annesi beni iki çocuğumla sokağa attı. Ben akrabamın yanına gittim on beş ay orda kaldım akrabam yatalaktı karın tokluğuna ona baktım tek sığınacak yerim olsun diye. Eşim ceza evinden çıktı ortak iş kurdu, iş yerinde yatıp kalktık. Üçüncüye anne oldum. Diyeceksiniz bu kadın bu devirde salak mı nasıl böyle cahillik yapar bu yoklukta güvensiz, işsiz eşiyle üç çocuk doğurur diye. Bende bilmiyorum gaflet mi, eşime olan sevgim mi, cahillik mi? Belki baba oldukça düzelir beklentisi mi? Hata konuşmak yorum yapmak istemiyorum evlatlarıma bir şey olmasından korkuyorum. Demek ki onların yiyip içecek rızkı varmış bu dünyada. Tek üzüldüğüm çocuklarımı hak ettikleri gibi yaşatamadığım. Babaları yine ceza evinde, ben üç çocuğumla hayat mücadelesi veriyorum, çocuklarım için yaşıyorum. Temizliğe, merdiven yıkamaya, düğünlerde bulaşık yıkamaya, pide yapmaya, yaşlı bakmaya ne iş bulursam gidiyorum geceleri çul işliyorum. Namusumla hayatta kalmaya çalışıyorum. Benim üç küçük canım benimle mücadele ediyor, ellerinden geldiği kadar bana destek oluyorlar. Dördümüz birbirimize sarılıp hayata tutunmaya çalışıyoruz. Babalarını artık babaları demeye bile dilim varmıyor yavrularımı benden ayırmaya çalışıyor. Çocuklarımı bakmıyormuşum, eziyet ediyormuşum, aç bırakıyormuşum beni devlete, yurtlara şikâyet etmiş. Şimdi birde çocuklarımda bende bunun sıkıntısını yaşıyoruz. Demem şu ki arkadaşlar kimseye güvenmeyin sevgi aşk bana göre çok boş. Tek tesellim çocuklarım. Arkadaşlar değerli bir arkadaşımız başından geçen olayları hayat hikâyesini benimle paylaştı, bende sizlerle paylaştım, istedim ki bazı yaşanmış olayları örnek alıp aynı hataları yapmayalım ve sıkıntılar paylaştıkça azalır. Anlatmak bile insanı rahatlatır terapi gibi gelir. İsmini vermek istemeyen arkadaşıma yaşadıklarını bizimle paylaştığı için çok teşekkürler. Hep ananem derdi ön tekerlek nereye giderse arka tekerlek oraya gider diye… Arkadaşımızda evdeki sevgisizlikten kaçmış ama daha beter sevgisizliğe düşmüş. Yağmurdan kaçarken doluya tutulmuş. Rabbim arkadaşımızın ve bunun gibi sıkıntı çeken arkadaşlarımızın yar ve yardımcısı olsun. Hayat boyu birlikte ilerlemeye karar verdiğiniz yolda, güneş hep önünüzde olsun ki gölgeler ardınızda kalsın. Rabbim karşımıza hayırlı insanlar çıkartsın