Seçimlere az kaldı, siyasiler yarışta…Yalanın bini bir para… Amerika’nın önde gelen eğitim kurumlarından Stanford Üniversitesi, bir araştırma yayımladı buna göre; Yalan söylemeyen, yalandan hoşlanmayan siyasetçilerin yeniden seçilme şanslarının ‘Yalancı Siyasetçi’lere nispetle daha az olduğunu ortaya koymuş. Sahtekâr, dürüst olmayan siyasetçiler (bencillikten) hedeflerini gerçekleştirme peşinde olduklarından ahlaki normlara meydan okumaya daha hazır oluyorlarmış. Eğer fark edilmez veya cezalandırılmazlarsa ahlaki normlara meydan okuma yetenekleri, onlara yönetimde siyasi bir üstünlük verebilir ve iktidarda daha uzun bir süre kalmalarının yolunu açabiliyormuş. Ancak tecrübesiz veya dürüst siyasetçiler ise bu duruma üzülür ve tekrar aday olmayı kabul etmezlermiş. Siyasi yalanlar halkın cehaletinden faydalanmaktır ki, bu da etik değildir. DİN ADAMI YALAN SÖYLER Mİ?.. Tüm semavi din kitaplarında yalan söylemenin Allah katında kötülüklerin temeli (anası) olduğunu, sebep ne olursa olsun yasak olduğunu, ayetlerle inancı tam olan inananlara iletilmiştir. Tarihte bir 'Mecburi Yalan' örneği vardır… kişi ancak doğru olan bir şeyi inkâr ederek (yalan söyleyerek) hayatını kurtarabilmiştir; Galileo. Galileo, 1632 yıllarında din adamlarının hışmına uğramış ve zamanın acımasız mahkemesi olan ‘Engizisyon’ hakimlerine sevk edilmiş suçlu görülerek hapsedilmişti. Üzüntüden hapishanede gözleri kör olmuş, daha sonra sözünü geri alırsa hapisten çıkabileceği tavsiye edilmişti. Ve O, yalan söyledi; “DÜNYA YUVARLAK DEĞİLDİR” dedi ve hapisten çıktı. (Engizisyon mahkemeleri Napoleon Bonaparte tarafından 1807 senesinde kaldırılmıştır.) ‘Allah, Yalandan, yalancıdan ve kuzu postuna bürünmüş kurtlardan korusun. ''Yalancının en büyük azabı, sözlerine kimsenin inanmaması değil, kendisinin kimseye inanmaması imiş.’’ (Sebahattin Ali) Saygılarımla