Ölüme mahkum edildikten sonra Sokrates Konuşmasını şu sözlerle bitirir “Artık ayrılma vakti geldi, ben ölüme sizler ise yaşamaya; ama hangimizin daha mutlu olacağını tanrı bilir” Görüldüğü gibi ölümden kaçmak konusunda ünlü filozof Sokrates ölümün korkulacak bir şey olmadığını vurguluyor. Nasıl bir hayat sürmek gerektiği ile ilgili bir açıklama getiriyor. Ölüm konusu çoğu kez bir kaçış yada beklenen son durumuyla zihinlerde yer alır. Üniversite Profosörü Mori Schwartz da benzer bir şekilde ölüme farklı bir bakış açısı getirmiş. "Herkes öleceğini bilir, ama kimse buna inanmak istemez. Oysa öleceğimize inansak, bazı şeyleri farklı yapardık. İnsan ölmeyi öğrenince yaşamayı da öğrenmiş oluyor. Budistlerin yaptığını yap ve her sabah omuzundaki küçük kuşa sor: '- O gün, bugün mü? Hazır mıyım? Olmak istediğim insan mıyım? Kariyer, iyi maaş, araba ve ev taksitleri... hayattan istediğim şey bu mu?” “- Sabah kalkar, jimnastiğimi yapar, ardından çörek ve çayla kahvaltı eder, yüzmeye giderdim. Sonra arkadaşlarımı evde güzel bir öğle yemeğine davet eder, onlara ne kadar değer verdiğimi anlatırdım. Ardından ağaçlıklı bir bahçede yürüyüp renkleri, kuşları seyreder, doğayı içime çekerdim. Akşam sevdiklerimle bir restorana gidip yemek yer ve en güzel kızlarla tükeninceye dek dans ederdim. Ardından eve gelir mükemmel bir uyku çekerdim". Hepimizin benzer şeyleri yapabilecek zamanı olmalı… Bütün yapmanız gereken arada bir omuzunuza bir bakış atıp sormak: "Bugün mü küçük kuş, bugün mü?.."