Koca bir yılın sonunda yazılan en son köşe yazısının nasıl bir anlam içermesi gerektiğini düşünüyor insan. Veya tüm hayatı boyunca yaşadıkları sadece tek bir yıldan mı ibaret diye? Öyle ya, gelecek olan koskoca yeni bir yıl için "taptaze" dileklerde bulunacağız. Aslında herşeyin yolunda gittiği bir dünya düzeninde... her yıl papağan gibi aynı şeyleri tekrarlamaya gerek duyar mıydı insan... Hep aynı umutlar, hep aynı dilekler... Barış dolu bir Dünya, huzurlu insanlar, mutlu anlar, sağlık dolu bir ömür... uzar gider... Bu; hiçbir şeyin düzelmemesinden, herşeyin daha da kötüye gitmesinden, umutların körelmesinden kaynaklanıyor olabilir mi? Hep daha iyi bir dünya için dilekte bulunanlarla, dünyayı daha kötü hale getirenler arasındaki realistik uçurumun farkına varıp da ne zaman sıkı bir örgütlenme içerisine girecek Dünya İyilik Hareketi? Bu yıl mı, erte-si yıl mı?. Erte-lenen hayatlar gibi insanlığın kaderi de bir gün dünyadan önce son bulmak olacak gibi... Dünyanın verdiği görüntü; emperyalist güç odakları ve kendilerini bu gücün karşısında bir güç olarak gösterseler de aynı acımasızlıkları sergiledikleri için aynı safta yer alan ve ekonomik refah alanları yaratmak için savaşlar çıkaran, besleme terör örgütleri eliyle demokrasi havariliği yapan, eli kanlı terör örgütü liderlerine kravat takarak dünyaya servis eden maşalar ve bu ateşte yananlardan ibaret... Dünyayı bildikleri gibi yöneten bir anlayış, insanları satranç tahtasındaki piyonlar gibi gören bir anlayış, kendi halklarının refah düzeylerini yüksek tutmak veya yaşam standartlarını düşürmemek için dünyanın çok başka yerlerindeki insanları, çocukları ne pahasına olursa olsun acımasızca katleden, toplumları yok eden bir anlayış... İş sadece bununla sınırlı değil, kendi toplumlarını çağdaş dünya değerlerinden ve çağdaş dünyadan koparıp uzaklaştırmak isteyen ve kendi ülkesini yoksullaştırarak var olduğu değerleri elinden alan bir anlayış... Dünyadaki güç savaşları ne zaman iyilik ve kötülük arasında bir mücadeleye dönüştüğünde ancak o zaman bir umut doğar... Şimdi kötülük kendi içinde evrilmeye devam ediyor... İnsanlar; kendini vicdanen insan olma sorumluluğunda hissedenler, toplumsal statü değerlerine bakmaksızın iyilik hareketinin içinde olmaları gerek, yoksa yaşam elden uçup gidecek... Umudumuzu yitirdiğimiz noktada herşey için çok geç olacak... Dünya Umutla Yaşar! D.U.Y. Dünya İyilik Hareketi oluşmazsa D.U.Y. 'un da bir anlamı olmayacak... Yeni yılda DÜNYA İÇİN D.U.Y.! İNSAN İÇİN D.U.Y.!