Bir şeyi başarmak mı istiyorsun? Tutkuyla bağlanacaksın! Elinin ucuyla tuttuğun şeyden başarı bekleme. Etrafına şöyle bir bak; kim neyi başarmış. Bir yerde başarı görüyorsan o işe tutkuyla sarılmış bir insan vardır. Nedir tutkuyla sarılmak? Belki bir süreliğine sevgiyle bağlanmak, yoğun istek duymak ama yoğun bir emek harcamak… Neyi, nasıl başardığınızı düşünün. Dönüp hayatınıza bir bakın. Neleri başardınız ve nelerde tökezlediniz. Başarıyı elde ettiklerinizle, başaramadıklarınızı kıyaslayın. Başardıklarınızda doğru yaptıklarınız neydi? Başaramadıklarınızda hatalarınız nelerdi? Başardım diye övünmekten, mutlu olmaktan, sevinç duymaktan çekinmeyin. Başaramadım diye de yerinmekten ve kendinize kötü gözle bakıp üzüntüye boğulmaktan uzak duracağınız gibi… Hayatın içinde başarıların yanında başarısızlıkların da olduğunu ve bunların da bir o kadar normal olduğunu bilin. Başarısızlıklar, yapılan hatalar ya da eksik planlama ve uygulamaların sonucudur. Burada asıl olan, zaman çizgisi içerisinde tüm bu hata ve noksanlardan çıkarılacak derslerle aynı tip hataları sergilememektir. Hata, öğreticidir. Yaptığımız yanlışları tekrar etmemeyi sağlar. Mükemmeliyeti arayışta “hata” olgusu bizi basamak basamak yukarıya taşır. Tıpkı bir olgunlaşma okulunda öğrenim gören bir öğrenci gibi…  Öğrencilik yıllarınıza gidin. Ne tip hatalar yaptınız? Ne çok hata yaptınız, değil mi? İşte burada durun ve tebessüm edin. Hayata ve size öğrettiklerine teşekkür edin. Şunu unutmayın ki, başarı hayatın esas gayesi değildir. Ama sürekli başarısız olmak da marifet değildir. İkisi arasında kurulacak pozitif denge sizin başarıya giden yolda akışınızı kolaylaştıracaktır. Hayat, bir sevgi alışverişidir. Tüm hayatımız içerisinde; dünya sahnesine indiğimiz andan çekileceğimiz ana kadar bu alışveriş içerisinde olacağız. İnsan olarak birbirimize neyi, nasıl verdiğimiz önemlidir. Ne kadar yüksek titreşimler yayarsak, enerjimizi her koşulda ne kadar yüksek tutarsak etrafımıza yaydığımız sevgi dalgalarının öyle çok varlığa dokunduğunu hissedebiliriz. İşte, bu sevgi akışı bize, insanlara, canlılara, dünyaya saygılı davranmayı, hiçbir varlığın hak çizgisini ihlal etmemeyi ve adil bir yaşamın kendimiz gibi tüm dünyanın buna hak sahibi olduğu anlayışını getirir. Bu hak ve adalet duygusu içinde olan ve saygılı bir sevgiyi birbirlerine sunan insanlar arasında güven duygusu oluşur. Birbirine güvenen bu insanlarsa huzur içinde olurlar. Korku ve endişe duyguları onlardan uzaktadır. İnsanlar arasında birbirlerine kötülük yaparak bir şeyleri elde etmek olağan bir hale gelmiştir. İnsan, özünde bunu istememekle birlikte insanlığın bulunduğu bu düzeyden iyiye doğru kaçışı da gerçekleştirememektedir. Bu güven dışı ortamda güven dolu ilişkiler kurmaksa ancak kısa süreli olmaktadır. İçinde bulunduğumuz dünyanın bu döneminde kötülüğün bir sistematik haline geldiğini görüyoruz. Tüm bu fasit, insanlığın makûs kaderi değildir. Şimdi insan yoğun, sıkı, sert bir sınav vermektedir. Bu sınavları verirken geçireceği haller, edineceği tecrübeler, derin acılar onun sarsıntıyla uyanışını sağlayacaktır. Bireysel başarıyı elde edişle başlayan kalem yolculuğu, insanın insan oluşunun, insanın insanı buluşunun yolculuğundan başka şey değildir…