Bugün sansüre uğradım. Bu yazımı daha kaleme almaya başlamadan sansürlendim(!) Bir gün öncesinde imtiyaz sahibimden (patron) şöyle bir mesaj geldi: - Köşe yazınızı bir A4 boyutunu geçmeyecek şekilde yazmanızı rica ediyorum. Uzun olunca sayfa mizanpajında sıkıntı çekiliyormuş... TDK., sansürü şöyle tanımlıyor: "Yazılı ve görsel eserlerin toplum yapısına uygun olup olmadığını denetlemeye sansür denir. Sansür aynı zamanda kısıtlama manasında da kullanılır. Vikipedi de sansürü çeşitli kavramların çeşitli yollarla kontrol altına alınması olarak tanımlıyor. Sansür genellikle ifade özgürlüğünü bastırma amacı güder. Tarih boyunca otokratik anlayışın yöntemleri arasında baskı, zulüm ve toplumu susturma aracı olarak sansür mekanizmasının farklı biçimlerini gözlemleyebiliyoruz. Server Tanilli 25 Mart 1994 tarihli "Alçağı Eziniz!.." başlıklı makalesinde bu konuya değinmiş: "Eski Roma’da, o korkunç Kartaca saldırısı püskürtüldükten ve Anibal Afrika’ya atıldıktan sonra bile, yaşlı senatör Kato, tehlikenin sürdüğünü ve derecesini hatırlatmak için, senato önündeki söylevlerini şöyle bitirirmiş: -Delenda est Carthago, deleatur Carthago! Yani, “Kartaca yıkılmalıdır, Kartaca ’yı yıkmalıyız!" dermiş. Dileği yerine de gelir bir gün; Roma ordusu, Afrika’da Anibal’i kesin bir yenilgiye uğrattıktan sonra, Kartaca’yı alıp yıkar, taş taş üstünde bırakmaz... Tarihe geçmiş en ünlü ve sloganlaşmış uyarılardan biridir Kato’nun sözleri. Toplumu saran bir tehlike anında, bugün de kullanılır. Bir başka unutulmaz uyarı, Voltaire (Volter)'indir. Katolik Kilise’nin, arkasına başka dünyasal güçleri de takıp, halkın bilincini, karanlıkçı düşüncelerle yoğurup beynini yıkayarak, zulüm ve işkencelerle ortalığı kasıp kavurduğu bir sırada, ünlü “Alçağı Eziniz!" haykırışı ile ortaya atılır. “Alçak" derken kastettiği, genel olarak din değildi; boş inançları ve mitosları yayma, eğitimi denetleme, her türlü görüş ayrılığının karşısına sansür ve zulümle çıkma çabasındaki kurumlaşmış dindi. Ve buydu, tarihte ve Fransa’da gördüğü Hıristiyanlık Voltaire’in. İşte buna karşı çıkar ünlü yazar ve yaşamının sonlarına doğru bir on yılını bu haykırış kaplar; sözleri, eserleri, mektupları bile, “Alçağı Eziniz!" diye biter; kimi zaman, imza yerine kullandığı olur onu. Tehlikenin korkunçluğunu, yok edilmesi gerekliliğini bununla belli edip, bütün dünyayı ayağa kaldırmak ister. Kaldırır da... Bugün Avrupa’da, inançlar ve düşünceler karşısında bir parça hoşgörü varsa, mayasında, Voltaire’in ünlü haykırışının, giderek mücadelesinin getirip kattığı tuzu biberi görürsünüz. Karanlıkçılığa, bağnazlığa ve yobazlığa karşı, kıran kırana bir kavganın sonunda elde edilmiş bir ortamdır bu. Başka türlü de olamazdı... Voltaire’in "Alçak”ı, Türkiye’de bin başlı bir ejderha halinde; yalnız dinci kisvesiyle de dolaşmıyor, her kesiminde toplumun, politikada, ekonomide, ahlâkta, medyada..." Tanilli'nin yazısı devam ediyor, ama ben burada noktayı koyuyorum, e malum hayatı bir A4 ölçüsüne sığdırdığımız günlerdeyiz...