Türk Medeni Kanunu, evliliklerde eşlerin mal varlıklarıyla ilgili kuralları düzenlerken, üç farklı mal rejimi sunuyor. Bunlar Edinilmiş Mallara Katılma Rejimi, Mal Ayrılığı Rejimi ve Paylaşmalı Mal Ayrılığı Rejimi. Her biri, eşlerin evlilik sırasında ve evlilik bittikten sonra mali ilişkilerini nasıl düzenleyeceğini belirliyor. Türk Medeni Kanunu, 2002’de kabul edilen Edinilmiş Mallara Katılma Rejimini yasal mal rejimi olarak kabul etti. Bu rejimde, eşler evlilik süresince kazandıkları gelirler ve edindikleri malları paylaşırlar. Ancak, evlilik öncesinde sahip oldukları mallar kişisel malları sayılır ve bu mallar arasında paylaşım yapılmaz. Yani, evlilik boyunca bir eş, çalışarak ya da başka bir şekilde mal edinirse, bu malın yarısı diğer eşe ait olur. Ama evlenmeden önceki mallar paylaştırılmaz. Mal Ayrılığı Rejiminde ise eşlerin mal varlıkları tamamen bağımsızdır. Yani, her eş kendi malını istediği gibi yönetebilir, edindiği mal da sadece ona aittir. Evlilik sırasında biri daha fazla mal edinmiş olsa bile, diğer eş bu mallar üzerinde herhangi bir hak iddia edemez. Kısacası, her şey kişiseldir ve mal paylaşımı söz konusu değildir. Paylaşmalı Mal Ayrılığı Rejimi mal ayrılığına benzer, ama önemli bir farkı var. Eğer eşler boşanırsa ya da biri vefat ederse, o zamana kadar yapılan katkılar göz önünde bulundurularak mal paylaşımı yapılır. Yani, her iki eşin de maddi katkıları, onların kazançları ve harcamaları dikkate alınarak bir paylaşım yapılır. Bu düzenleme, genellikle eşler arasında bir anlaşma ya da evlilik sözleşmesi ile belirlenir. Evlilik sözleşmesi ise eşlerin evlilik sırasında hangi mal rejiminin geçerli olacağını yazılı olarak belirledikleri bir belgedir. Bu sözleşme, eşlerin mali haklarını, evlilikleri sırasında edinilen malların nasıl paylaşılacağını düzenler. Evlilik sözleşmesinin geçerli olabilmesi için yazılı olması ve noter huzurunda imzalanması gerekir. Eğer bu şartlar yerine getirilmezse, sözleşme geçersiz sayılır. Evlilik sözleşmesi, özellikle boşanma durumunda kimin ne kadar mal alacağını belirlemek için çok önemli bir belgedir. Evlilik sözleşmesinin geçersiz sayılabileceği durumlar vardır. Mesela, bir eş zorla veya baskı altında sözleşmeyi imzaladıysa, bu sözleşme geçerli olmaz. Ayrıca, sözleşme yasalara aykırı şekilde hazırlanmışsa da geçersiz olur. Özetle, evlilik sözleşmesi yapılırken, her iki tarafın rızasının alınması ve yasalara uygun olması gerekir. Evlilik sözleşmesinin en önemli etkileri, nafaka ve mal paylaşımı konularında görülür. Boşanma halinde, bir eş diğerine nafaka ödeyebilir. Ayrıca, mal paylaşımı konusunda da hangi eşin ne kadar hak talep edeceği belirlenir. Yargıtay, bazen evlilik sözleşmesinde belirtilen düzenlemelere aykırı bir durumla karşılaşırsa, sözleşmeyi geçersiz sayabilir. Örneğin, eşler arasındaki mal paylaşımında sözleşmeye uyulmazsa, mahkeme bu durumu düzeltir. Sonuç olarak Türk hukukunda, evlilik sözleşmesi ve mal rejimleri, eşlerin mali ilişkilerini düzenler. Hangi mal rejiminin geçerli olduğu, boşanma ya da ölüm durumunda hangi malların kimin olacak gibi sorulara yanıt verir. Ancak evlilik sözleşmesinin geçerliliği ve hükümsüzlüğü konusunda bazı zorluklar ve farklı yorumlar olabilir. Bu yüzden, evlilik sözleşmesi yaparken dikkatli olmak, mümkünse bir avukattan danışmanlık almak çok önemlidir.